Echte liefde!
De eerste keer dat de dierenfysiotherapeut aan huis kwam, was Beau de patient. Vanuit het klimtoestel keek Duke toe hoe zo'n behandeling in elkaar zat en dat zag er zo relaxed uit, dat Duke al snel in slaap viel. Als toeschouwer vond hij alles goed en knikte de fysiotherapeut vriendelijk gedag als ze wegging. Dat ging jaren door, tot november 2020.
We merkten dat Duke apart liep en we lieten hem onderzoeken door de dierenarts. Na het maken van röntgenfoto's constateerde de dierenarts dat het goed zou zijn als Duke behandeld zou worden door een fysiotherapeut. De reden: zijn bekken staan scheef (oud trauma), hij heeft artrose aan zijn rug en zijn spiermassa is te laag. In december 2020 komt de dierenfysiotherapeut speciaal voor hem langs en ze onderzoekt voorzichtig zijn lijf en behandelt hem met een speciale laser. Duke vindt het maar een raar gevoel op zijn rug en wil telkens van de tafel af springen. Met snoepjes en brokjes binnen snuitbereik, lukt het ons om hem een minuut op tafel te houden. Na afloop merkt hij dat het allemaal wel meevalt: het kriebelt, zijn lichaam wordt warm en eigenlijk is het best een lekker gevoel.
De maanden verstrijken en de duur van laserbehandeling wordt steeds iets langer, want Duke raakt er aan gewend. De jaren verstrijken en Duke noemt haar nu Pauline en de fysiotherapeut noemt hem 'baby-poes' omdat hij nog steeds zo'n jong koppie heeft. Soms gaat Duke uit zichzelf op de tafel zitten, soms heeft hij geen zin en speelt hij verstoppertje in het klimtoestel. Dan moet Pauline hem vinden en pas daarna gaat hij op tafel liggen. Soms is de behandeling relaxed, soms pijnlijk vanwege spierknopen. Als hij tijd nodig heeft om bij te komen, mag hij van tafel af, om bij te komen en daarna gaat de behandeling weer verder. Er zijn ook momenten dat hij klaar is met de behandeling, maar toch nog iets in zijn lijf voelt wat aandacht nodig heeft. Hij springt dan via de stoel op de tafel en gaat dan zo liggen, dat Pauline weet dat ze nog even verder moet.
Vorige week kwam ze weer langs. Duke weet inmiddels dat Pauline eerst beoordeelt hoe zijn spieren aanvoelen, of hij nog een injectie met anabolen steroïden van de dierenarts moet krijgen, of er ergens knopen zitten of, en dat gebeurt steeds vaker, dat zijn lijf ontspannen aanvoelt. Daarna wordt het laserapparaat gestart en krijgt hij een behandeling die kriebelt, maar waar zijn hele lijf warm van wordt. De laatste tijden vindt hij het jammer dat de behandeling is afgelopen en dat liet hij haar, op zijn eigen aparte wijze, weten. Gelukkig weet Pauline ook daar een oplossing voor, zodat hij even later in haar armen ligt. Ik hoor hem praten over het leven, het jagen op vogels en muizen, zijn leven met de blikopeners, met Puck en de junioren. 'Ik vind het best oké zo', knort hij dan. En ik zie dit alles aan en pink een traantje weg: zo ziet echte liefde er uit!
Reacties
Een reactie posten