Slapen met mijnheer Beer

Mag ik je voorstellen aan mijnheer Beer? Hij is bijna 25 jaar oud en woont het grootste deel van zijn leven bij ons. Hij is erg rustig, je hoort hem nooit brommen en hij is gemakkelijk in de omgang. Dankzij zijn fluffy vacht en vriendelijke karakter is iedereen blij met hem. De kleine logees die hun knuffel hebben vergeten, houdt hij graag gezelschap: 'niemand hoeft alleen te slapen' is zijn motto. Het gevolg is dat de kleine logees bij binnenkomst naar de zolder rennen en hem, samen met andere beren, bij hun bed zetten. 

Mijnheer Beer hebben we ook gevraagd toen Delphi geopereerd was en verplicht zes weken in de bench moest zitten, zodat ze goed kon herstellen van de operatie. 's Avonds zat hij in haar bench en Delphi voerde hele gesprekken met hem. Uit privacy overwegingen vertelde mijnheer Beer niets aan ons door: 'de gesprekken tussen hem en haar waren vertrouwelijk' liet hij ons weten, maar we merkten dat het Delphi goed deed. Nadat Delphi hersteld was van haar operatie, verhuisde mijnheer Beer weer naar zolder. 

Vier dagen geleden heb ik hem opnieuw gevraagd om van zolder af te komen. Dat Duke meerdere keren per dag naar de zolder kwam, om gedachteloos voor zich uit te kijken, dat had had hij ook gezien. 

Hij had ook opgemerkt dat het een stuk stiller was geworden in huis. Nu verblijft mijnheer Beer in de grote (honden)mand op de overloop. Hij zit er stil voor zich uit te kijken, net zoals voorheen, en hij doet wat nodig is. Hij luistert naar een verhaal van Duke, hij vult wat van de leegte in de mand en geeft Duke een steuntje in de rug als dat nodig is. 

Vannacht was Duke tegen mijnheer Beer aangekropen. Zijn ademhaling was rustig en ik liep vanochtend heel zachtjes de trap af om mijn telefoon te pakken. Helaas, Duke was wakker geworden en rekte zich eens goed uit. Blijkbaar had hij prima geslapen in de mand en vond hij het gezelschap prettig. Mijnheer Beer knipoogde bijna onzichtbaar, maar ik zag het nog net, toen ik met Duke naar beneden wandelde. Een nieuwe dag, nieuwe avonturen, maar eerst ontbijten.