Zeven weken later

Op een warme, zomerse dag in september werden Daisy en Dottie bij ons gebracht. De verhuizing had nogal wat voeten in de aarde: in de reismand, in de auto, nieuwe omgeving, andere geuren, andere mensen en katten. Daisy kroop onder de bank, toen haar vertrouwde blikopener Monique van de cattery een paar uur later was weggegaan; het werd toch té spannend voor haar. Ze heeft daar een paar uur gelegen en bekeek de woonkamer vanaf deze veilige plek. Ze hoorde haar zus beleefde gesprekken voeren met een stilzwijgende Puck en hoorde hoe Duke loeiend voor de kattenbakken: 'joehoe, ik ga nu de bak op, dat je het maar weet!' riep.

Dottie daarentegen liep gelijk met ons mee de tuin in, naar zolder, slaapkamer, werkkamer, badkamer en ook het toilet vond ze reuze interessant. 's Nachts lagen de kittens bij ons in de slaapkamer en dan hoorde ik Dottie met Daisy praten: 'de tuin is reuze leuk, er staan veel planten en daar zitten bijen en hommels in' of 'die grote kat heet Duke en we zijn samen door het oerwoud gelopen, echt vet'. Daisy zuchtte en verklaarde dat ze er nog niet aan toe was: ze bleef liever onder het bed liggen. Na vier dagen in afzondering, besloot Daisy dat ze er klaar voor was. Ze kroop onder het bed vandaan, ging de trap af naar beneden en rende de tuin in. Ze liep de route waar Duke en Daisy ook hadden gelopen, ze draafde achter de houten schuur in de nog aanwezige voetsporen van Dottie en begroette ons met een knikje, onze verbaasde blikken negerend. 

We zijn nu zeven weken verder en de kittens voelen zich helemaal thuis in hun nieuwe omgeving. Dottie is een vrolijke dame die van knuffelen en spelen houdt. Zij was degene die vriendschap sloot met Puck en Duke en voor haar is het leven één groot feest. Daisy is wat rustiger en bekijkt alles eerst van een afstand, voordat ze zich in het feestgedruis stort. 

Daisy laat haar staart zien

Apenkooien; dat kunnen ze als de beste. Minstens vier keer per dag vliegen ze in het rond, springen in het klimtoestel terwijl ze over elkaar heen buitelen. Ze rennen achter speeltjes aan die ze zelf uit een bakje pakken. In de tuin hebben ze voldoende vriendjes. Ze spelen met bijen, hommels, wespen en kikkers, maar of de liefde wederzijds is, dat waag ik me te betwijfelen. Er is menig kikkertje in de maag van Daisy beland en deze vond ze erg smakelijk, liet ze ons weten.

Dottie ligt bij Puck op de bank

Beide dametjes hebben groot respect voor Puck. Met gepaste snelheid lopen ze op de oude dame af en kijken goed of dit in goede aarde valt. Met een knikje laat Puck hen weten of ze door mogen lopen of op afstand moeten blijven. Ze vinden Duke een oude lobbes, een onofficiële oom die ze bij de voornaam mogen noemen. Wanneer hij geïrriteerd raakt door hun enthousiasme, bijvoorbeeld wanneer ze tegen hem aan rennen, dan bromt hij of geeft ze een zacht klopje. Ze loeien nog steeds wanneer ze de kattenbak op gaan, want ome Duke heeft ze dat tenslotte geleerd. 

En wij? Wij zitten op de bank naar de katten te kijken, terwijl zij doen waar ze zin in hebben. Het leven vinden zij één groot feest en zolang er voldoende ligplekken, blikopeners rondlopen, drank (lees water) en snacks (brokjes en natvoer) in het spel zijn, dan vinden zij het best. Zo eenvoudig kan het leven zijn.