Hoe is het met je

Lieve Beau, hoe is het aan de andere kant van de regenboog? Heb je het een beetje naar je zin?  

Het is alweer drie jaar geleden dat je overleed. Je lag te slapen in de hangmat en opeens klopte je hart niet meer. Een zachte dood, zonder leidensweg gelukkig. Joep, Puck en Duke hebben afscheid van je genomen en daarna hebben we je begraven op een mooie plek.

Je was de mentor van het Maine Coon Kwartet en geruisloos heb je het leiderschap overgedragen aan Joep, die dit kalm en rustig uitvoert. Je hebt alles keurig achter gelaten, echt waar, maar ...

... toch zijn er momenten dat ik je heel erg mis: je zachte mauwtjes, je koppie om de hoek met een blik 'waar blijven mijn brokjes', je gespierde lijfje op mijn schoot, de talloze knuffels die je me hebt gegeven, de manier waarop je mij duidelijk maakte dat je op schoot wilde liggen, de talloze keren dat ik je samen met Joep in een mand zag liggen enzovoorts. 

Dat wou ik even kwijt op deze 10de augustus. Als een (huis)dier wegvalt, dan laat hij een leegte achter.